وی ادامه داد: این روزها تابستان است و فضای اطراف تئاتر شهر بیش از تحمل محیط این محدوده شلوغ است و بیش از اندازه ناچار به پذیرش رهگذران و افراد است، مترو هم شلوغی بیشتری را به این محیط اضافه می کند. بخشی از این شلوغی جزو منافع این محیط است چون وقتی نمایشی خیابانی رخ می دهد تماشاگر زیادی دارد اما از طرف دیگر باعث استهلاک این محیط هم می شود.

معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: با توجه به حساسیت هایی که مجموعه تئاتر شهر دارد باید با شهردار منطقه که بسیار هم تا به امروز همراه بوده است صحبت شود که یک همکاری فشرده برای ساماندهی این محیط صورت بگیرد.

وی در بخش دیگری از این گفتگو درباره خرید اثری از کمال الملک برای گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران که نقد و نظرهایی را به همراه داشت، گفت: پول موزه با پولی که برای خرید این اثر هزینه شد تفاوت دارد و ما از پول و بودجه موزه این خرید را انجام ندادیم. یادمان باشد برخی آثار به دلایلی در تاریخ هنر ارزشمند می شوند مثلا این اثر را کمال الملک قبل از سفرش به فرنگ کشیده و رد پای او را در همین اثر می توان جستجو کرد. ما به آقای وزیر گفتیم اگر بشود از سر جمع بودجه ها این اثر تهیه شود بعدها با داشتن آن کارهای زیادی می توان انجام داد. حتی اگر موزه بعدها بخواهد تبادلی درون موزه های داخل داشته باشد می تواند با این اثر انجام بدهد. مهم این است این اثر در یکی از موزه های ملی ایران باقی بماند و دست خریدار خصوصی نباشد که سرنوشتش مشخص نیست.

مرادخانی همچنین خبر داد: در حال حاضر ساز و کاری را طراحی می کنیم که موزه بتواند فضای مستقل و هیات امنایی داشته باشد. من از روز اولی که به این مجموعه آمدم تلاش کردم تا این اتفاق بیفتد و خوشبختانه این موضوع دارد نتیجه می دهد و وزیر ارشاد هم نظر مثبتی روی این موضوع دارند.

وی در پایان در پاسخ به اینکه در نشست نمایندگان انجمن های تجسمی با نماینده کمیسیون فرهنگی مجلس برخی هنرمندها با هیات امنایی شدن موزه هنرهای معاصر تهران مخالفت کردند، گفت: ما یک بحث هنری در ارتباط با موزه یا هر مجموعه دیگر داریم و یک بحث حقوقی که هر دوی این بحث ها هم جایگاه خود را دارند. الان یکی از بحث ها این است که رییس موزه با وجود مشورت هایی که از هنرمندان می گیرد اما تصمیم نهایی را او می گیرد و باید به جایی برسیم که نظر او پشتوانه حقوقی داشته باشد. ما اگر این پشتوانه را داشته باشیم وقتی کاری مصوب می شود که موزه انجام بدهد دیگر ارکان کشور خیالشان راحت است که پشتوانه حقوقی دارد مثل همین سفر گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران که بحث بسیار ارزشمندی برای کشور بود اما عده ای چون از اصل موضوع خبر نداشتند با آن مخالفت کردند و الان می گویند چرا برای آن اقدامی نمی کنید. وقتی یک هیات امنایی در موزه متشکل از نماینده مجلس، نماینده وزارت دارایی، یا حتی نماینده ریاست جمهوری باشد دیگر همه از برنامه هایش مطلع هستند.